0
0
سید محمد موسوی – [جام ورزش – بازیهای آسیایی ٢٠١٠: ماشین برقی دهکده المپیک که ورزشکاران را به خوابگاه می‌برد، واژگون شد.
به گزارش جام ورزش ، دست تقدیر چنین رقم خورد که پگاه زنگنه امید طلای ایران ضربه مغزی شود و این قهرمان طلایی یک هفته در بیمارستان بستری شود تا جاییکه شهردار گوانگجو هم به عیادتش آمد.
در آن زمان مقامات کمیته ملی المپیک و فدراسیون و شخص سعیدلو معاون احمدی‌نژاد مقابل دوربین‌ها قول جایزه‌ای معادل طلای قهرمانان و همچنین تقبل تمامی هزینه های درمان را برای زنگنه دادند. اما مانند سایر وعده های توخالی مسوولین در خصوص ورزشکاران این وعده نیز نه تنها عملی نشد بلکه یک احوالپرسی هم از قهرمان کاراته بانوان انجام نگرفت .
پس از بازگشت به کشور پیگیری درمان و مراقبت در کرمانشاه کاملاً به عهده خانواده بود. پدر و مادر بهمراه برادری که حق برادری را در مقابل خواهرش ادا کرد.
پگاه سه سال و نیم از میادسن قهرمانی دور بود و بسیاری از کارشناسان معتقد بودند که دوران قهرمانی زنگنه تمام شده است اما پس از سه سال و نیم دوری از اوج. مدتی مربی تیم ملی شد اما به گفته خودش :
«مربیگری آن چیزی نبود که دلم می‌خواست. عاشق مبارزه بودم و برگشتم روی تاتامی تا از صفر شروع کنم»
پگاه برگشت. استاد کاراته بود. در آدم‌شناسی هم به درجه استادی رسید. راه دیگری نمی‌شناخت جز اینکه بجنگد و جایگاهش در تیم ملی را پس بگیرد.
پگاه در ٣۴ سالگی بدون از دست دادن امتیاز، روی سکوی سوم بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتای اندونزی ایستاد و در مصاحبه ای مدالش را به همشهریان کرمانشاهی خود تقدیم کرد.
او تازه متولد شده است و پگاه حالا طلای المپیک توکیو را می‌خواهد.
پگاه در مورد علاقه اش به کاراته می گوید : مثل خیلی از نوجوانان همسن و سالم به کاراته علاقه داشتم اما علاقه من با بقیه همسن و سالانم فرق داشت ، علاقه ای بود که تبدیل به عشق شد . خانم خاوری مربی اولیه ام فکر می کرد که از آن هنرآموزانی هستم که خیلی زود خسته می شوم و کاراته را رها می کنم اما این طوری نبود، به کاراته و تمرینات آن علاقهمند شده بودم و هر روز تلاشم را زیادتر کردم. بعد از سه ماه رفتم شاگردی را نزد خانم مشیری یکی از مربیان کاربلد کاراته گذراندم و در مکتب ایشان تا به امروز تمرینات را ادامه دادم.
زنگنه در خصوص اولین دوران مدال آوری اش می گوید : یک سال بعد در مسابقات کاراته قهرمانی کشور شرکت کردم و در وزن ۳۵-
کیلوگرم با شکست کاراته کایی که ۹ سال رکورددار مدال طلا بود و لقب قهرمان طلایی را داشت با اختلاف زیاد برنده شدم و اولین مدال را به دست آورم و این پیروزی باعث شد تا بر فشار تمرینات اضافه کنم و برای مدال های بعدی خودم را آماده کنم تا مدالهایم را در میادین متعدد تکرار کنم .
دختر کرمانشاهی اما در تیم ملی جایگاهی می خواست و با شگفتی سازی در مسابقات مختلف نظر مربیان را به خود جلب کرد و به مساابقات انتخابی دعوت شد.
پس از برگزاری مسابقات انتخابی تیم ملی کاراته ، مهم ترین اتفاق ، فیکس شدن یک کاراته کای ۳۴ ساله برای بازی های آسیایی جاکارتا بود. پگانه زنگنه. کسی که خیال دست کشیدن ندارد..
زنگنه در خصوص رقابتهای انتخابی تیم ملی می گوید در انتخابی تیم ملی موفق به سه پیروزی شدم و سه بازیکن دیگر هر کدام با ۲ باخت و در نهایت با تفاضل امتیاز به عنوان نفرات دوم تا چهارم انتخاب شدند. در انتخابی تیم ملی ریسک نکردم و بسیار محتاط عمل کردم. چون انتخابی تیم ملی فرصتی بود که نباید به راحتی از دست می دادم و تلاش می کردم تا به موفقیت دست پیدا کنم.
با وجود اینکه بسیاری شرایط سنی این ورزشکار را برای مسابقات سنگین ، مناسب نمی دانند اما پگا جایگاه خود را فراتر از مسابقات آسیایی و کشوری می دانست و برای المپیک توکیو برنامه ریزی کرده بود او معتقد است ورزشکاران زیادی در دنیا هستند که از وی بزرگتر هستند و در مسابقات جهانی، قاره ای و… شرکت می کنند و نتایج خوبی هم به دست می آورند. در حال حاضر ۳۶ سال سن دارم و برخلاف بعضی ها که معتقدند افزایش سن باعث افت توانایی های فنی می شود از نظر من سن یک عدد است. انسان ها از لحاظ جسمی جدا از لحاظ روحی و روانی با یکدیگر تفاوت دارند.
پگاه دو سال پیش در خصوص حضور خود در المپیک گفت ابتدا باید به فکر سهمیه باشم و بعد حضور در المپیک.
فدراسیون جهانی کاراته نحوه کسب سهمیه ورودی المپیک را اعلام کرده است؛ به دست آوردن سهمیه آسان نیست. طبق اعلام فدراسیون جهانی در مجموع ۸۰ کاراته کا در ۸ وزن د راین مسابقات شرکت می کنند. به همین خاطر همه کشورها تلاش می کنند که تمام سهمیه ها را بگیرند و کاراته ایران هم از این مسئله مستثنی نیست. من هم به عنوان یک کاراته کا آرزو داشتم هیچ فرصتی را از دست ندهم و المپیک را تجربه کنم.
پگاه زنگنه در شرایط تمرینات سخت و طاقت فرسا را برای رسیدن به المپیک و کسب مدال ادامه می دهد که در آموزش و پرورش کرمانشاه هم معلم است و به تربیت دانش آموزان می پردازد .
با وجود اینکه زنگنه دروان سخت دوری از میادین ورزشی و فشارهای روحی و مالی به خود و خانواده اش را فراموش کرده است اما وعده ها و بی مهری های مسوولین وقت را هیچگاه از خاطرش پاک نخواهد کرد چون معتقد است که نتیجه تلاش یک ورزشکار برای کسب افتخار برای وطنش این بی مهری ها نیست. !!!
گزارش : سید محمد موسوی – سردبیر جام ورزش
Average Rating