✍ محمد موسوی | جام ورزش – روزنامه‌نگاری محلی، ستون فقرات جریان آزاد اطلاعات در هر منطقه‌ای است و می تواند در صورت انجام صحیح آن مطالبات محلی را به یک سوژه خبری ملی تبدیل کرد
اما چرا در رسانه‌های ورزشی کرمانشاه، یکی از مهم‌ترین ارکان آن، یعنی مطالبه‌گری و پیگیری، تا این اندازه کمرنگ شده است؟ آیا عدم آموزش کافی برای خبرنگاران محلی باعث شده تا آن‌ها قدرت تأثیرگذاری خود را از دست بدهند؟ یا خبرنگاران رسالت قلم خویش را به بهای ناچیز به مسوولان می فروشند و یا فشارهای گوناگون باعث نادیده گرفتن این بخش مهم از روزنامه نگاری شده است ؟

همانطور که می دانیم در طول سال‌ها، بسیاری از مسئولان وعده‌هایی داده‌اند که به فراموشی سپرده شده‌اند، اما علاوه بر موارد گوناگون می توان به جرات گفت مهمترین دلیل این فراموشی، عدم پیگیری رسانه‌هاست. وقتی خبرنگاران یک منطقه، پیگیری وعده‌های مسئولان را در اولویت قرار ندهند، طبیعتاً پاسخگویی نیز از بین خواهد رفت.

در زیر چند نمونه از وعده های که در ماه‌های اخیر داده شده و تا کنون به سرانجام نرسیده اند را با هم مرور می کنیم
به عنوان مثال، چندی پیش استاندار کرمانشاه در نخستین روزهای شروع به فعالیت خود و در یک بازدید ورزشی اعلام کرد که فشار بر واحدهای تولیدی برای حمایت مالی از ورزش در دستور کار قرار می‌گیرد. و در موردی دیگر خبر از پیگیری جدی از وزرارت ورزش در خصوص ساماندهی به استادیوم ۱۵ خرداد در دستور کار مدیریت ارشد استان قرار می گیرد اما اکنون، ماه‌ها از این وعده گذشته و هیچ اقدامی صورت نگرفته است؛ و مهم‌تر از آن، هیچ خبرنگاری این موضوع را دنبال نکرده است.

در موردی دیگر، رئیس فدراسیون کشتی، علی‌رغم مخالفت اداره ورزش و جوانان با تغییرات غیر کارشناسی در هیات کشتی ، با وعده پیشرفت، سرپرست جدیدی را برای هیأت کشتی استان منصوب کرد. اما اکنون که شش ماه از آن تصمیم می‌گذرد، نه تنها پیشرفتی حاصل نشده، بلکه علیرغم پیگیری های مدیران ورزش استان حتی اجازه برگزاری مجمع انتخاباتی نیز از سوی فدراسیون کشتی صادر نشده است. اگر رسانه‌ها این مسئله را به‌درستی پوشش می‌دادند، آیا فدراسیون همچنان در برابر مطالبه جامعه ورزشی استان سکوت می‌کرد؟

یکی دیگر از وعده‌های مهم که کمتر رسانه ای به آن پرداخت ، قول مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال، برای بازگرداندن تیم راهیان کرمانشاه به لیگ دسته اول بود. اما با گذشت سه ماه و با وجود اینکه ریس فدراسیون دوباره در سمت خود ابقا شده است تا کنون هیچ خبر قطعی از اجرای این وعده منتشر نشده است. آیا اگر رسانه‌های ورزشی کرمانشاه این موضوع را به یک موج خبری ملی تبدیل می‌کردند، امکان تحقق این وعده این بیشتر نمی‌شد؟

اما مشکل کجاست ؟
بیایید به ریشه این مشکل نگاه کنیم از خود بپرسیم چرا خبرنگاران ورزشی کرمانشاه کمتر دست به مطالبه‌گری می‌زنند؟
یکی از پاسخ‌های اصلی، کمبود دانش رسانه‌ای و ضعف آموزش است. در حالی که جان استیل، روزنامه‌نگار مطرح ورزشی، تأکید می‌کند که «قدرت رسانه‌های محلی در توانایی آن‌ها برای تبدیل مسائل کوچک به دغدغه‌های ملی نهفته است»، اما در کرمانشاه، خبرنگاران به ندرت سوژه های مرتبط محلی را به مطالبات ملی تبدیل کرده اند
می توان گفت رسانه های محلی به دلیل عدم برگزاری دوره‌های آموزشی، کمتر به این باور رسیده‌اند که پیگیری مستمر، نتایج واقعی به همراه دارد. شاید بتوان گفت « انجمن ورزشی نویسان استان» بعنوان متولی ساماندهی رسانه ها و خبرنگاران ورزشی در خصوص امر آموزش ضعیف عمل کرده است و باید رویه خود را در این مورد عوض کند

دیوید والش، روزنامه‌نگار ورزشی مشهور، نیز می‌گوید: «یک خبرنگار نباید فقط راوی وقایع باشد، بلکه باید از مسئولان پاسخ بخواهد.» این دقیقاً همان چیزی است که در رسانه‌های ورزشی کرمانشاه کمتر دیده می‌شود. خبرنگاران حوزه ورزش باید یاد بگیرند که پرسشگری مداوم، مسیر پاسخگویی را هموار می‌کند و می توان مدیران را در برابر وعده های که می دهند پاسخگو کرد

در میان اخبار مهم چند ماه اخیر چند آزمون مهم برای رسانه‌های ورزشی کرمانشاه وجود دارد .
دو موضوع حیاتی – بازگشت راهیان به لیگ دسته اول و تعیین تکلیف هیأت کشتی استان – روی میز است.
این فرصتی است تا خبرنگاران محلی نشان دهند که می‌توانند جریان‌ساز باشند، مطالبه‌گری کنند و از وعده‌ها، نتایج واقعی بگیرند.

وقت آن رسیده است که رسانه‌های ورزشی کرمانشاه از حالت منفعل خارج شوند و با پیگیری مستمر، قدرت واقعی خود را به نمایش بگذارند. آینده ورزش استان، در گرو جدیت رسانه‌ها در مطالبه‌گری و پرسشگری از مسئولان است.