سید محمد موسوی کاکاوندی- جام ورزش – در دل یک روز آفتابی، در استادیوم فوتبال اراک، دختری جوان با چشمانی پر از اشتیاق و قلبی پر از امید، در گوشه‌ای از جایگاه بانوان نشسته بود. او همانند بسیاری از همجنسانش سال‌ها آرزو داشت که بتواند مسابقه فوتبال را در کشور خود از نزدیک ببیند، اما محدودیت‌ها و قوانین سلیقه‌ای برخی همیشه مانع اش بودند. حالا، با گشایش‌های جدید که از سوی مجامع بین المللی بر فوتبال ایران تحمیل شده بود ، دخترک فرصتی یافته بود تا به رویای دیرینه‌اش نزدیک شود.
سوت پایان بازی به صدا درآمد و تیم محبوبش پیروز شد. صدای تشویق و هیاهوی جمعیت در گوشش طنین‌انداز بود. دخترک با تمام وجود خود را در این شادی غرق کرد، اما جثه کوچکش که در پشت دیگر هواداران و موانع پنهان بود مانع از دیدن بازیکن مورد علاقه‌اش شد. حسرتی عمیق در دلش شکل گرفت، حسرتی که سال‌ها در او جا خوش کرده بود ، حسرتی که برای تمام هواداران فوتبال در دنیا ناشناخته و عجیب است اما برای بانوان فوتبالدوست ایرانی یک واقعیت تلخ .
برای لحظه ای تصمیمش را گرفت ، تصمیمی که هرچند در قوانین فوتبال غیرقانونی است اما برای هیچ هواداری در هیچ جای جهان نمی تواند اینچنین خطرناک باشد و باعث شود به تیتر یک رسانه ها بدل گردد
با شجاعت و اراده‌ای قوی، دخترک تصمیم گرفت که از موانع عبور کند. او به سمت میله‌های محافظ دور زمین دوید و با تمام قدرت خود را به زمین مسابقه رساند. در این لحظه، همچون ققنوسی که از خاکستر ” دختر آبی ” برخاسته باشد به سوی آرزویش پرواز کرد و وارد زمین فوتبال شد ، اما نیروهای امنیتی متوجه اش شدند و چون دختر بود و باید محدود می شد تعقیبش کردند تا شاید متوقفش کنند. اما او با شجاعت و عزم راسخ، از میان آن‌ها گذشت و به دروازه‌بان محبوبش، سید حسین حسینی، رسید ، ترس تمام وجودش را فراگرفته بود ولی این دروازه بان استقلال بود که بردارانه ماموران را دور کرد و او را در آغوش امن خود گرفت تا مانع از دسترسی ماموران به او شود
شاید در آن لحظه، بغض‌های سال‌ها محدودیت و ممنوعیت را که دختران ایران را از دختران دیگر کشورها جدا می ساخت را بر روی سینه‌ حسینی خالی کرد خالی شد.
دوربین‌های خبرنگاران، تصاویر این «جیمی جامپ» را ثبت کردند. او دختری بود که تمام حسرت‌ها و بغض‌هایش شجاعت را به او بخشید تا ده‌ها مانع را رد کند و به رویایش برسد. بدون شک در هر نقطه دیگر جهان، ورود جیمی جامپ ها به داخل زمین های ورزشی هر چند یک امر غیرقانونی است ، اما عادی ، معمول و مرسوم است و هواداران نه تنها با خشونت روبرو نمی‌شوند، بلکه ممکن است مورد تشویق و توجه ویژه تیم ها و مسولان تیم ها و هوادران قرار بگیرند
اما اینجا ایران است، سرزمین محدودیت‌ها و حسرت‌ها هر کاری که خلاف میل و عقاید پوسیده برخی ها باشد، ممنوع است و با آن برخورد می شود و اگر دختر باشی ممنوعتر ! حتی اگر عشق و علاقه ات به فوتبال و بازیکنانش از جنس رابطه پدر و فرزند باشد و یا خواهر و برادر .
بلافاصله داستان و تصاویر دختر شجاع و آغوش گرم حسینی در ورزشگاه اراک، به صدر اخبار ورزشی تبدیل شد و در فضای مجازی میلیون ها بار بازنشر شد ، اما موضع گیری برخی رسانه های خاص و فشار بر مسولان فدراسیون فوتبال از سوی این رسانه ها که به نهادهای محدود کننده و مخالف حضور بانوان در ورزشگاه ها وابسته هستند باعث شد این آغوش برادرانه برای دروازه بان آبی ها، بهای سنگینی داشته باشد و حسین حسینی با جریمه‌ای سنگین ۳۰۰ میلیونی و محرومیت از چند مسابقه مواجه شد تا به نوعی این آغوش لقب ” گرانترین آغوش دنیا” را به خود گیرد ، هرچند دروازه بان استقلال در اقدامی زیبا و سخنانی که پس از اعلام حکم سریع و غیرمنتظره کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال که به فاصله فقط چند روز از این اتفاق صادر شد به زبان آورد خشم رسانه ها و نهادهای مورد بحث را بهمراه داشت اما موج عظیمی از حمایت و همدلی مردم ، سلبریتی های داخلی و خارجی را با او و دختر شجاع داستان بهمراه داشت و بار دیگر زشتی های ممنوعیت و محدودیت را در لابلای عشق ، محبت و جادوی فوتبال مدفون کرد
این داستان، داستان شجاعت و عشق بود؛ داستان دختری که با تمام وجود برای رسیدن به آرزویش جنگید و نشان داد که عشق و شجاعت می‌تواند بر محدودیت‌ها غلبه کند.
هرچند این ماجرا بهانه ای شد برای ممنوعیت دوباره حضور بانوان در ورزشگاه اراک و برخی دیگر از ورزشگاه‌های ایران. اما بدون شک زیبایی های داستان آغوش دخترک شجاع و دروازه بان محبوب تا ابد در میان مردم ، خصوصا هواداران فوتبال باقی خواهد ماند و فصل تازه ای خواهد بود در دفتر پر از درد و غصه دختران این سرزمین برای دستیابی به بدیهی ترین آزادی های انسانی خود
این داستان، یادآور این است که شجاعت و عشق می‌تواند در برابر هر مانعی ایستادگی کند و به ما می گوید که هرگز نباید از آرزوهایمان دست بکشیم.
به امید روزی که دختران و بانوان ایرانمان در تمامی حقوق خود خصوصا حضور در. ورزشگاه‌ها مانند آقایان آزادی کامل داشته باشند و قطعا این امر می تواند زیبایی های ورزش را صدچندان کند